ΥΛΙΚΑ
- 2 φλ. σιμιγδάλι χοντρό
- 2 ½ φλ. ζάχαρη
- 4 φλ. νερό
- 3 ξυλαράκια κανέλας
- 1 φλ. αμύγδαλο λευκό τριμμένο
- 1 κοφτή κ.σ. κανέλλα
- 1 φλ. ελαιόλαδο Άλτις
Ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα ένα φλιτζάνι ελαιόλαδο. Προτιμούμε το απαλό ελαιόλαδο που δεν έχει έντονη γεύση. Όταν ζεσταθεί το λάδι, ρίχνουμε μέσα το σιμιγδάλι και το καβουρδίζουμε περίπου 10 λεπτά. Χαμηλώνουμε την φωτιά, για να ψηθεί σιγά σιγά το σιμιγδάλι και να μην μαυρίσει. Στη μέση περίπου της διαδικασίας ρίχνουμε στον χαλβά το αμύγδαλο και ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε και μια κουταλιά κανέλλα σε σκόνη. Παράλληλα έχουμε βάλει σε ένα άλλο κατσαρολάκι το νερό με τη ζάχαρη και την κανέλα να βράζει, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Όταν το σιμιγδάλι πάρει ένα ελαφρώς καφετί χρώμα είναι έτοιμο. Ρίχνουμε μέσα το σιρόπι. Πρέπει και να δυο να είναι καυτά και να βράζουν, όταν γίνει η ενσωμάτωση. Θέλει προσοχή – ποτέ δεν βάζουμε το κεφάλι μας πάνω από την κατσαρόλα σ αυτή τη διαδικασία – θα καούμε. Κλείνουμε αμέσως το καπάκι της κατσαρόλας, γιατί ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός… και το μείγμα θα αρχίσει να πιτσιλάει! Κλείνουμε το καπάκι και αφήνουμε τον χαλβά να βράσει σε δυνατή φωτιά για 1-2 λεπτά. Μόλις ρουφήξει το νερό αλλά είναι ακόμα υγρός τον κατεβάζουμε από τη φωτιά –αυτό είναι και το μυστικό για έναν σπυρωτό χαλβά και όχι χαλβά-λαπά. Τον βάζουμε σε φόρμα να κρυώσει και τον ξεφορμάρουμε. Επειδή αποκτάει πέτσα αν μείνει ώρα ξεσκέπαστος, καλό είναι να τον ξεφορμάρουμε λίγο πριν το σερβίρισμα και στην συνέχεια να τον τυλίξουμε σε μια μεμβράνη ή να τον καπακώσουμε πάλι με την φόρμα του. Επίσης διατηρείται στο ψυγείο, μέσα σε τάπερ.Από την Νανά Γιώτη και το Chefonair.gr